Gisteren kwam mij deze prent van Melle onder ogen, gepubliceerd in De Baanbreker (30 juli 1945), en ik dacht: die zou vandaag zo weer ik de krant kunnen. Kijk naar Rusland, kijk naar het Kalifaat. Om van het aanverwante antisemitisme maar te zwijgen…

Iets heel anders. Ik had tot vandaag nooit van ‘Reve’s vermoeden’ gehoord. Door Karel van het Reve als volgt gemunt: ‘de stelling dat de zogenaamde “uitzonderingen” in een taal geen toevallige Schönheitsfehler en ongelukjes zijn maar om een lelijk woord te gebruiken tot het wezen van de taal behoren. Anders geformuleerd: mijn theorie beweert dat er geen talen zijn zonder uitzonderingen. Of nog anders geformuleerd: een taal kan niet functioneren zonder uitzonderingen.’

Ik loop de hele tijd mensen te verbeteren die zinsneden uitscheiden zoals ‘Wie wilt er wijn?’ of ‘Iedereen wilt een kat’. Dat valt niet altijd in goede aarde. Taalfascist.