Verlorens

Over een weiland zweeft het aan,

blijft hangen in een houtwal,

een linde, verwaait, hervindt zich

boven bekroosde sloten, industrieterrein,

een spoorwegemplacement, om mij

achter mijn treinraam nu even

aan te doen: opgelopen verlorens

dat zich onweetbaar ergens is

gaan bevinden, gezocht aanvankelijk,

herdacht nog af en toe en toen

geleidelijk niet meer tot nu

bijna, nu het zich vrijwel meldt

en weer in wolken opgaat, larmoyant

oranje strepen, horizon.

Uit: Erik Menkveld, Primetime