Ik heb geen talent voor onder- geschiktheid

Belle van Zuylen was negentien jaar oud toen zij Constant d’Hermenches ontmoette. Zij woonde toen nog bij haar ouders op Slot Zuylen. Zoals in die tijd de gewoonte was, werd een geschikte huwelijkskandidaat voor haar gezocht. Constant d’Hermenches, kolonel van een Zwitsers regiment in Holland, was reeds getrouwd, maar Belle voelde zich met hem op haar gemak en raakte steeds meer op hem gesteld. Hij was verrukt van haar schoonheid, scherpzinnigheid en oprechtheid. Zo kwam het, na een wat stroef begin, tot een der prachtigste liefdesbriefwisselingen die ooit zijn ontstaan. De lezer maakt kennis met mensen die, gehinderd door de zeden en gewoonten van hun tijd, in hun clandestiene brieven op voet van gelijkheid verkeerden en elkaar hun genegenheid en sympathie betuigden.

De correspondentie die Belle in deze zelfde jaren voerde met de huwelijkskandidaten James Boswell en baron van Pallandt werpt zijdelings een schitterend licht op deze ‘feministe avant-la-lettre’ en is daarom ook in dit omvangrijke boek opgenomen.

Deze eerste complete vertaling, waaraan door Greetje van den Bergh twee jaar is gewerkt, maakt de kennismaking met Belle van Zuylen en haar ‘aanbidders’ tot een onvergetelijk genoegen. Ik heb geen talent voor ondergeschiktheid is een boek dat men vele malen zal herlezen.