Boris Pasternak

Boris Pasternak (1890-1960) was een veelzijdig talent maar vestigde vanaf de jaren twintig zijn naam vooral als dichter. Dokter Zjivago bezorgde hem onmiddellijk wereldwijde bekendheid. Voor dit boek kreeg hij in 1958 de Nobelprijs toegekend maar die moest hij onder druk van de Sovjet-Unie weigeren. Zijn zoon nam de onderscheiding in 1989 alsnog in ontvangst.

Gerard Koolschijn

Gerard Koolschijn (1945) vertaalde veel Griekse literatuur, met name tragedies en Plato, en schreef onder meer de roman Geen sterveling weet (2012) en Zo oud als de tijd (2024).

Herman Hissink

Herman Hissink (1915-2011), geboren en getogen in Den Haag, maakte al in de jaren ’20 en ’30 fietstochten door Europa. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hield hij, betrokken bij verzetswerk, een oorlogsdagboek bij. Van 1944 tot 1980 was hij leraar Nederlands aan het Gymnasium Sorghvliet in Den Haag. Ook met tientallen toneelregies en zomerlange gezamenlijke kampeertochten door de ruige Griekse natuur heeft hij zijn stempel gedrukt op vele generaties leerlingen.

Jurriaan Benschop

Jurriaan Benschop (1963) werkt als schrijver en tentoonstellingsmaker in Berlijn. Hij publiceert in boeken, tentoonstellingscatalogi en tijdschriften over hedendaagse kunst. In 2016 verscheen bij Van Oorschot zijn essaybundel Zout in de wond. Kunstenaars in Europa. Recente tentoonstellingen van zijn hand zijn A Grammar of Gestures (Athene 2020–21), A Matter of Touch (Berlijn, 2020) en Content is a Glimpse (Berlijn, 2019)

Konstantin Paustovski

Konstantin Paustovski (1892-1968) moest tijdens de Eerste Wereldoorlog dienst verrichten als ziekenbroeder op een hospitaaltrein aan het Pruisische front. Na de afschuwelijke terugtocht van het Russische leger in 1916 door Polen en Wit-Rusland maakte hij in 1917 in Moskou de mislukte Februarirevolutie mee. Na de Oktoberrevolutie vluchtte hij naar Odessa waar hij als journalist werkte. Vanaf 1930 kwam hij als verslaggever voor diverse kranten en tijdschriften aan de kost. Daarnaast vond hij steeds meer tijd om zich te wijden aan zijn literaire oeuvre.

Martin Michael Driessen

Martin Michael Driessen (1954) is opera- en toneelregisseur, vertaler en schrijver. Hij debuteerde in 1999 met de roman Gars. In 2012 volgde Vader van God en in 2013 Een ware held, alle door de pers bejubeld en voor literaire prijzen genomineerd. Zijn werk is vertaald in het Engels, Italiaans, Duits, Hongaars en vele andere talen. In 2015 verscheen de omvangrijke roman Lizzie, geschreven in samenwerking met de dichteres Liesbeth Lagemaat.
In 2016 verscheen zijn verhalenbundel Rivieren, die op de shortlist van de Fintro Literatuurprijs stond en die de ECI-literatuurprijs én ECI-lezersprijs won. Met zijn roman De pelikaan stond hij op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs 2018. In oktober 2018 verscheen zijn recentste verhalenbundel Mijn eerste moord en andere verhalen.
Over Rivieren:
‘Driessen schrijft beter dan goed. Bij vlagen beeldschoon.’ NRC Handelsblad (****)
‘Als er rechtvaardigheid bestaat, zou Rivieren Driessen de roem moeten brengen die hij verdient.’ Noordhollands Dagblad (*****)
‘Deze bundel is oorspronkelijk en van grote klasse. Driessens beeldende vertelkracht bewerkstelligt waar spektakel.’ De Volkskrant (****)
Over De pelikaan:

‘Proza waarin ambacht, verbeelding én een bijna ouderwets vertelplezier de dienst uitmaken, ingebed in een ingenieuze plot. Martin Michael Driessen is er de gepatenteerde leverancier van.’ De Morgen (****)
‘Met zijn roman De pelikaan voegt Martin Michael Driessen een nieuw hoogtepunt aan zijn toch al uitzonderlijke oeuvre toe.’ VPRO-Gids
‘In de strakke regie van Driessen komt het hele menselijke drama van onrecht en misverstand sprekend tot leven.’ Trouw
‘Hij zet de klassieke thema’s met een nieuw, eigen verhaal geweldig naar zijn hand.’ NRC Handelsblad (****)
‘Hij mag zich inmiddels zonder grootspraak tot de beste schrijvers van ons land rekenen. Ook zijn nieuwe roman De pelikaan bewijst weer zijn uitzonderlijke klasse.’ Noordhollands Dagblad (****)
‘Driessens vakmanschap is een weldaad.’ NRC Handelsblad (****)

Arjen Fortuin

Arjen Fortuin (Amsterdam, 1971) is criticus, columnist en redacteur van NRC Handelsblad. Hij studeerde geschiedenis en filosofie in Amsterdam en Madrid. Sinds 1998 schrijft hij voor de bijlage Boeken van NRC Handelsblad en van 2005 tot begin 2017 was hij coördinator literatuur van die krant. In een wekelijkse column belichtte hij de literaire actualiteit. Hij schrijft voornamelijk over Nederlandse literatuur en verder over geschiedenis en sport.
In 2015 verscheen de veelgeprezen biografie Geert van Oorschot, uitgever. Eerder dat jaar verscheen ook Verborgen boeken. Em. Querido’s uitgeverij tijdens en na de bezetting, waarin Fortuin over de rol van Van Oorschot in dienst van Querido schreef.

Imme Dros

Imme Dros (1936) schreef vele kinderboeken en maakte bewerkingen van Griekse mythen. In 2015 verscheen haar vertaling van de Ilias van Homeros en in 2016 ook de Odysseia.

Homeros

Homeros was een Grieks dichter die leefde in de eerste helft van de 8e eeuw voor Christus. De vertaling van zijn Odysseia en Ilias zijn van de hand van Imme Dros.

Thornton Wilder

Thornton Wilder (1897-1975) schreef romans 11 en toneelstukken. In de periode dat De brug van San Luis Rey verscheen, doceerde hij Frans aan een jongensschool in New Jersey. Hij bleef zijn leven lang lesgeven op scholen en universiteiten. Eind jaren dertig begon hij vooral naam te maken als toneelschrijver. Met zijn toneelstukken won hij nóg twee keer de Pulitzer Prize. Hij is de enige schrijver ooit die deze prestigieuze prijs zowel voor fictie als voor toneel gekregen heeft.

Thornton Wilder

Thornton Wilder (1897-1975) schreef romans 11 en toneelstukken. In de periode dat De brug van San Luis Rey verscheen, doceerde hij Frans aan een jongensschool in New Jersey. Hij bleef zijn leven lang lesgeven op scholen en universiteiten. Eind jaren dertig begon hij vooral naam te maken als toneelschrijver. Met zijn toneelstukken won hij nóg twee keer de Pulitzer Prize. Hij is de enige schrijver ooit die deze prestigieuze prijs zowel voor fictie als voor toneel gekregen heeft.

Marga Minco

Marga Minco (Ginneken, 1920) debuteerde in 1957 met Het bittere kruid, bekroond met de Vijverbergprijs (nu F. Bordewijkprijs). Ook haar latere werk, De andere kant (1959), Een leeg huis (1966), De val (1983), De glazen brug (1986), Nagelaten dagen (1997) en de bundel verzamelde verhalen Achter de muur (2010), heeft veelal de Tweede Wereldoorlog en de nasleep daarvan als onderwerp. Voor haar oeuvre ontving Minco de Annie Romeinprijs, de Constantijn Huygensprijs en , in 2018, de P.C. Hooftprijs. Haar boeken zijn in vele talen vertaald.