Lex ter Braak (1950) is kunstenaar, schrijver en voormalig directeur van de Jan van Eyck Academie in Maastricht. Daarvoor was hij directeur van het Fonds voor Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst in Amsterdam en de Vleeshal in Middelburg. Hij exposeerde begin 2020 met zijn tentoonstelling The Alphabet of Lost Order in Nieuw Dakota. Ter Braak schrijft regelmatig over literatuur en beeldende kunst.
Marieke Oprel (1990) promoveerde in 2020 aan de Vrije Universiteit in Amsterdam op haar onderzoek naar het Nederlandse naoorlogse beleid met betrekking tot Duitse onderdanen. Momenteel is ze werkzaam als universitair docent aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Afrekenen met de vijand is haar eerste publieksboek.
Milo van Bokkum (1994) is redacteur economie bij NRC Handelsblad. Van Bokkum studeerde aan University College in Utrecht en St. Petersburg State University in Rusland. Aan de Universiteit van Amsterdam behaalde hij zijn master Journalistiek en Media. Hij deed onderzoek en vertaalwerk voor The Financial Times en debuteerde in Tirade.
Stephan Sanders (1961) is publicist en journalist, en was redacteur van De Groene Amsterdammer. Van zijn hand verschenen essay- en verhalenbundels, reisverhalen, een roman en memoires ter herinnering aan Anil Ramdas. Sanders schrijft voor de Volkskrant, Vrij Nederland, NRC Handelsblad en Trouw.
Kenko (1284-1350) was de schrijver van de Tsurezuregusa, die postuum verscheen en uitgroeide tot een klassieker van de Japanse literatuur. Daarnaast schreef hij verzen, onder meer voor keizerlijke poëziewedstrijden. Zijn betrekking aan het keizerlijke hof gaf hij op om te leven als dichter en kluizenaar.
Alexander Lernet-Holenia (1897–1976) bezweert, net als Zweig en Roth, de vergane glorie van het Oostenrijks-Hongaarse keizerrijk, met alle nostalgie van dien. Hij was een aristocraat die in beide wereldoorlogen aan het front vocht. Een grandseigneur der letteren, die nu internationaal als een van de belangrijkste auteurs van Oostenrijk wordt beschouwd. Onder zijn schare fans onder anderen Jorge Luis Borges en Marcel Reich-Ranicki.
Jaap Visser (1973) werkt als adviseur in de media- en cultuursector en woonde geruime tijd in Berlijn.
Erik Timmermans (1970) is beeldend kunstenaar en tekstschrijver.
De Hongaarse dichter Miklós Radnóti (1909–1944) werd geboren in Boedapest. Zijn eerste dichtbundel, Heidense groet verscheen al op zijn eenentwintigste. In 1931 verbleef Radnóti twee maanden in Parijs, waar hij de Exposition Coloniale bezocht; daarna begon hij Afrikaanse gedichten en verhalen te vertalen. Met zijn bundel Voort, terdoodveroordeelde! won hij in 1937 de toonaangevende Baumgarten Prize. Tijdens de Tweede Wereldoorlog publiceerde hij vertalingen van Vergilius, Rimbaud, Mallarmé, Éluard, Apollinaire en Blaise Cendrars In de voetsporen van Orpheus.
Soetan Sjahrir (Padang Panjang, Indonesië 1909 – Zürich, Zwitserland 1966) was een invloedrijk en bevlogen Indonesisch nationalist. Hij speelde een belangrijke rol in de onafhankelijkheidsstrijd en was de eerste premier van het land.
Benjamin Rous (1979) studeerde Mediterrane Archeologie aan de Universiteit van Amsterdam. Momenteel coördineert hij bij het Netherlands Institute for Conservation+Art+Science+ onderzoeksprogramma’s die wetenschappers van verschillende disciplines bij elkaar brengen. Toonaangevende erfgoedexperts werken er aan innovatieve manieren om kunst te bestuderen, te presenteren en te behouden.
Nina Burton (1946) is dichter en essayist. Ze wordt geprezen om haar unieke talent een lyrische stijl te combineren met haar kennis van de natuurwetenschappen. Haar werk werd bekroond met de belangrijkste Zweedse literaire prijzen: de Augustprijs en Stora Fackboksprijs. Burton is lid van de Koninklijke Zweedse Academie voor de Natuurwetenschappen. Haar recentste boek, Levensmuren, werd met veel lof onthaald en genomineerd voor diverse prijzen. Het boek verschijnt in maar liefst vijftien landen.