Meer houden van Nu en minder van Morgen
Niet willen Schrijven maar Telefoneren
Niet wachten totdat door herhaalde bewerking
Alles nog beter wordt – evenmin wachten
Totdat door herhaalde bewerking ’t nog slechter wordt
Zoals een vlucht roeken in stormachtig weder
Onder de hemel maar éne keer zó vliegt
Het is niet te zeggen hoe zal zij zich wenden
Zal zij nu dalen of zal zij nu stijgen
Verspreid wellicht worden door krachtiger stormvlaag
En zich – wat later – dan toch weer verenigen
Uit: Jan Hanlo, Verzamelde gedichten
